Мікола Папека абвінавачваецца па так званай “карагоднай справе”, калі ў Брэсце 13 верасня мінулага года людзі сабраліся ў цэнтры горада, спявалі песні і танчылі, пакуль іх не разагнаў міліцэйскі вадамёт.
Мікола намагаецца, каб у судовым працэсе меў магчымасць карыстацца роднай мовай. Зараз жа ён хоча азнаёміцца з матэрыяламі справы таксама па-беларуску. Але днямі Папека атрымаў пісьмовы адказ за подпісам старшыні суда Брэсцкага раёна, які адзначыў, што “падстаў для азнаямлення з матэрыяламі справы на беларускай мове няма”.
Паводле праавабаронцы Уладзіміра Вялічкіна, гэтая адмова не адпавядае закону.
“Кіраўнік суда Брэсцкага раёну, як юрыст з вышэйшай адукацыяй, павінен ведаць, што артыкул 50 Канстытуцыі Беларусі гарантуе грамадзянам права карыстацца роднай мовай. Ён таксама павінен памятаць, што пры разглядзе спраў у судах асобы, якія не валодаюць мовай судаводства, забяспечваюцца правам азнаямлення з усімі матэрыяламі справы і удзельнічаюць у судовых дзеяннях праз перакладчыка (згодна з артыкулам 13 Кодэксу аб судовым ладзе і статусе суддзяў)”, – адзаначае праваабаронца.
Уладзімір Вялічкін лічыць, што ў выпадку з Міколай Папекай можна бачыць, як суддзя ў сваім пісьмовым адказе карыстаецца не законам, але ж ажыццяўляе правасуддзе згодна з нейкімі меркаваннямі.
“Такім чынам атрымоўваем абуральны прыклад пазбаўлення абвінавачанага права на абарону праз зневажанне канстытуцыйнага права карыстацца беларускай мовай”, – кажа Вялічкін.
Літаральна 7 мая ў Брэсце абвешчаны прысуд чарговай групе абавінавачваных па “карагоднай справе”.
КОММЕНТАРИИ
ОБСУДИТЬ ПРАВИЛА КОММЕНТИРОВАНИЯ